Verra verður það varla

Ef það er eitthvað sem ég gét huggað mig við, þá er það það að morgundagurinn gétur ekki annað en verið betri en dagurinn í dag.  Og ég gét engum kennt um nema sjálfri mér.  Því hver er jú sinnar gæfu sniður.  En það er bara um að gera að reyna að líta á björtu hliðarnar.  Hvernig ætti maður annars að halda sönsum?  En ég gét líka verið þakklát fyrir svo margt í lífinu.  Fjölskylduna og það líf sem ég hef sjálf valið mér.  Það er bara þannig að í lífinu skiptast á skyn og skúrir.  Það koma hægðir og lægðir og allt svoleiðis.  Það eina sem maður gétur gert er að rífa sig upp á rassgatinu halda áfram.

Rigningin heimsókti okkur í dag.  Eftir 20 stiga hita í gær var kærkomið að hreinsa aðeins loftið. Sauðburður heldur áfram og gengur vel.  Það ber og ber og allt er samkvæmt áætlun, þó dó eitt lamb í dag.  En svoleiðis gerist.  Þannig er náttúran bara. 

KVEÐJA