Hugrenningar húsmóður í námi

Þeir fá nú ekki gott start blessuðu vorboðarnir. Keyrði einmitt fram á tvo Tjalda hér í bæ, norpandi undir runna í rokinu og rigningunni á Sumardaginn fyrsta. Maður er ekki óvanur svona umhleypingum um páska, en þegar að Sumardagurinn fyrsti gengur  í garð, ætlast maður einhvernvegin til þess að verðrið sé þá þegar orðið skaplegt. Ætli það fylgi því ekki bara að vera Íslendingur?

	Farfuglar streyma til landsins
Ábyrgðarmaður færslu Tilkynna um óviðeigandi tengingu við frétt

Að ekki skuli vera hægt að semja um greiðslur við þær stofnannir sem einmitt eru sagðar hugsa hvað mest um hag okkar allra. Bankarnir eru tilbúnir að hjálpa okkur en ríkið þarf alltaf sitt. Heimilin eru á vonarvöl þegar ríkið sjálft bruðlar í allslags nefndir og ráð. Fyrrum pólitíkusar fá góða vinnu bara af því þeir eru vinir vina sinna. Ég held að ríkið ætti að fara að taka aðeins til hjá sjálfu sér. Þá þyrfti almúginn ekki að borga svona mikið undir rassinn á fólkinu í ,,elítunni" eða hvað þetta nú er. Þá gætu námsmenn stundað sitt nám, sem er jú undirstaða okkar velferðarþjóðfélags. Eða búum við í velferðarþjóðfélagi?

Nei maður spyr sig!

	Gat ekki samið við LÍN
Ábyrgðarmaður færslu Tilkynna um óviðeigandi tengingu við frétt

Þegar maður er húsmóðir í námi er bara svo mikið að gera. Því miður hef hef ég ekki gefið mér neinn tíma til að blogga í sumar, en með lækkandi sól stendur það vonandi til bóta. Lenti reyndar í veikindum en er að jafna mig á þeim. Ekkert alvarlegt, var bara að greinast með flogaveiki. Svo nú má ég ekki keyra lengur, og er upp á náð og miskun annara komin. En ég á góða að svo þetta reddast allt saman.

Annars geri ég lítið annað þessa daganna en að lesa barna- og unglingabækur. Er í tveimur kúrsum í Háskólanum þar sem uppistaðan í lesefninu eru þesslags bókmenntir. Ég hef reyndar mjög gaman af. Er eimnitt að uppgvötva hvað Guðrún Helgadóttir er alveg brilljant höfundur. Er búin að vera að lesa bernskuminningar hennar: Sitji guðs englar, Saman í hring og Sænginni yfir minni. Ótrúlega skemmtilegar bækur og Guðrún segir svo skemmtilega frá. Við fullorðna fólkið getum haft alveg jafn gaman af sögunum eins og börnin, en samt á allt annann hátt.

En nú er þetta að breytast í eitthvað bókmenntablogg hjá mér. En það er allt í lagi. Ætli þetta verði ekki bara dáldið þanning fram að áramótum. En það gerir ekkert til. Það má hafa gaman af bókmenntum, og það hef ég.  Vona svo að ég hafi tíma fyrir ykkur öll í vetur. ´

Góðar stundir!!

Fékk hunangsflugu inn til mín í kvöld. Ekki sá gestur sem ég vil fá í eldhúsið. Mér er nokk sama um kóngulærnar sem eru hér um allt, þær má kremja auðveldlega, en þessi stóru loðnu röndóttu kvikindi eru mér alls ekki að skapi.

En ég varð forvitin og googlaði hunangsflugu, bara svona upp á djókið, þó mér sé alls ekki skemmt. Og ég fann nokkrar greinar um hunangsflugur. Langar að deila með ykkur smá fróðleik:

Á Vísindavef Háskóla Íslands segir að Hunangsflugur séu af ætt býflugna en ólíkt býflugum gera þær sér ekki varanlegt bú. Lengi vel var aðeins ein tegund af ættinni hér á landi en nú eru þær þrjár (eða fjórar með þeirri nýju tegund sem vart varð við á suður og suðvesturlandi nú í vor).

Gamla íslenska hunangsflugan heitir móhumla (Bombus jonellus). Hún er nokkuð algeng á láglendi um allt land en er mest í dreifbýli og finnst sjaldan í þéttbýli. Íslendingar kalla hana hunangsflugu eða randaflugu."

Enfremur segir að Móhumludrottningarnar vakni úr vetrardvalanum í seinni hluta maímánaðar. Fyrstu vikurnar geri drottningin ekkert annað en að safna orku eftir dvalann, aðallega á reklum víðitegunda (frjókornum og hunangi). Hún sækir einnig í ýmsan annan gróður svo sem bláberjalyng, blóðberg og hvítsmára.

Samhliða orkusöfnuninni leitar drottningin að holu til að gera sér bú yfir sumarið. Bú eru algeng í holum undir stórum steinum, inni í hlöðnum steini eða jafnvel í gömlum músaholum. Þegar drottningin hefur fundið heppilegan stað hefst hún handa við að flytja mosa og sinu í holuna og gera hreiður.

Næst ber hún hunang og frjókorn í búið og býr til flata köku sem aðallega er gerð úr frjókornum. Í kökuna gerir hún hólf úr vaxi, en vax framleiða hunangsflugur úr kirtlum í afturbolnum. Í hólfið verpir drottningin 10-12 eggjum. Við hliðina á klakhólfinu gerir hún svo annað hólf sem hún fyllir með hunangi. Hún lokar klakhólfinu með vaxi og situr á því meðan eggin eru að klekjast út til að halda á þeim hita. Útungunin tekur um viku og á meðan lifir drottningin á hunanginu úr hinu hólfinu.

Eftir að lirfurnar klekjast út lifa þær á frjókornakökunni. Drottningin slakar ekkert á eftir klak fyrstu eggjanna því hún dregur jafnharðan björg í bú til að bæta við frjókornakökuna og byggir ný klakhólf og verpir.

Hjá móhumlunni líður yfirleitt mánuður frá því að klak verður þar til að fyrstu púpurnar opnast og út koma fullþroskuð kvendýr. Þessi tími er þó breytilegur milli tegunda hunangsflugna. Kvenflugurnar sem vaxa úr grasi nefnast þernur. Þær sinna forðasöfnun og sjá um ungviðið. 

Svona gengur þetta frameftir sumri, eða þangað til fjöldi þerna er orðinn nægilegur. Þá verpir drottningin eggjum sem síðar verða að karldýrum og drottningum. Eina hlutverk karldýranna er að frjóvga egg drottninganna. Drottningarnar geyma sæðið fram á næsta vor því þó að dýrin makist um haustið á frjóvgunin sér ekki stað fyrr en vorið eftir. Karldýrin og þernurnar drepast um haustið og búið leysist upp en verðandi drottningarnar gera sér holu í jörðinni og leggjast með sæðisskammta sína í dvala yfir veturinn. Næsta vor stofna þær bú líkt og móðir þeirra gerði vorið áður.

Ekki veit ég nú hvort vinkona vor er Móhumla, en eitt er víst að ég fæ aldrei svona gesti nema þegar Bóndinn er að heiman.  Síðast þegar hunangsfluga flaug inn um gluggan hjá mér var hann heldur ekki heima.