Ég hef svo mikið að gera!!!!

Ég hef bara ekki tíma til að blogga.  Þannig að það verður sennilega eitthvað lítið um það á næstunni.

KVEÐJUR

Verra verður það varla

Ef það er eitthvað sem ég gét huggað mig við, þá er það það að morgundagurinn gétur ekki annað en verið betri en dagurinn í dag.  Og ég gét engum kennt um nema sjálfri mér.  Því hver er jú sinnar gæfu sniður.  En það er bara um að gera að reyna að líta á björtu hliðarnar.  Hvernig ætti maður annars að halda sönsum?  En ég gét líka verið þakklát fyrir svo margt í lífinu.  Fjölskylduna og það líf sem ég hef sjálf valið mér.  Það er bara þannig að í lífinu skiptast á skyn og skúrir.  Það koma hægðir og lægðir og allt svoleiðis.  Það eina sem maður gétur gert er að rífa sig upp á rassgatinu halda áfram.

Rigningin heimsókti okkur í dag.  Eftir 20 stiga hita í gær var kærkomið að hreinsa aðeins loftið. Sauðburður heldur áfram og gengur vel.  Það ber og ber og allt er samkvæmt áætlun, þó dó eitt lamb í dag.  En svoleiðis gerist.  Þannig er náttúran bara. 

KVEÐJA

Sólarsamba fyrir austan

Við kallinn minn dönsum kannski ekki sólarsömbu í dag.  Þrátt fyrir glampandi sól og sumarblíðu.  15 stiga hiti á Egilstöðum, en því miður vantar mig hitamæli á eldhúsgluggan hjá mér svo ég veit ekki nákvæmlega hvert hitastigið er hjá mér.  En það er örugglega hátt.  Það er s.s. yndislegt veður á Héraði.  Það eina sem vantar er bara bikiní og kokteill. (nei djók).  En það er samt gott veður. 

En ástæðan fyrir því að ég er ekki að dansa sólarsömbu við kallkvölina mína er sú að hann er manna uppteknastur þessa dagana.  Suðburður er í fullum gangi og gengur bara vel.  Símon er uppi á öllum tímum sólarhrings því að þessar skjátur spýta ungviðinu víst líka út á nóttunni.  Hvað er þetta með þær?  Sofa þær ekki? Þannig að ég er hálfgerð grasekkja þessa dagana.  Kallinn rétt má vera að því að koma í mat, ef hann má þá vera að því.  Ég þarf bara að fara að fá mér afleysingu.  Nei, nei, þetta er allt í lagi.  Ég fæ að hafa hann hjá mér í ellinni, þegar teyngdasynirnir verða teknir við búinu og við sest upp á þá.

En bless bless í bili.  Verð að fara að géra eitthvað, þrífa húsið eða eitthvað, mamma er sko að koma um helgina. Allt að vera spikk og span.

BÆÓ 

Elsku pabbi

Hann elsku pabbi á afmæli í dag.  Hann er á mjög góðum aldrei.  En þar sem að ég bý í öðrum landshluta en hann á verð ég að notast við tæknina og hringja í hann í kvöld.  Gjafir eða blóm verða bara að bíða næsta árs, en þá á karlinn stórafmæli.  

Pabbi stoltur með afastelpuna um páskana

 

Innilega til hamingju með afmælið elsku pabbi!

Jafnvel þó að þú lesir ekki blogg og sért yfirleitt á móti þeim, þá ætla ég samt að senda þér kveðju á blogginu.

Að vinna eða ekki vinna Eurovision?

Við gétum endalust vellt okkur upp úr þessari blessuðu Eurovisionkeppni. 

Hefði sir Cliff unnið ef.....

Hefði hún Selma okkar unnið ef....

Hefði kannski Gleðibankinn unnið ef.....

                   ???????

 Ætli við komumst nokkurn tíman að því.  Við verðum bara að sætta okkur við hlutina eins og þeir eru,  eða voru...

 

Annað sætið svíður enn

Hvers konar blogg er þetta eiginlega?

Ég er búin að vera að velta því mikið fyrir mér undanfarið hvort og hvernig ég eigi að skilgreina bloggið mitt.  Á það að fjalla um einhvað eitt fremur en annað?  Einhvern einn flot á veröldinni, eða bara alla liti regnbogans?  Það er skemmst frá því að segja að ég konst ekki að niðurstöðu.  Eða kannski komst ég bara að þeirri niðurstöðu að komast ekki að niðurstöðu.  En málið er að bloggið mitt fjallar um allt.  Allt milli himins og jarðar og aðrar víddir líka.  Semsagt þá skrifa ég bara það sem mér sýnist. Svona með annmörkum þó.  Ég legg það ekki í vana minn að særa fólk.  Allavega ekki viljandi og særandi skrif leyfi ég ekki.  Aðgát skal höfð í nærveru sálar.  Ég reyni samt að vera hreinskilin, þvi að ég tel að fólk eigi að koma hreint fram. 

Og afþví að ég er svo góð og reyni að gera öllum til hæfis.  Solla mín. Þessi er fyrir þig.

Bóndinn og yngra afkvæmið á góðri stund.

Bæði svona líka myndarleg

Lífið í sveitinni

er annasamt þessa daganna.  Sauðburður komin í fullann gang, sem slær nú aldeilis í gegn hjá heimasætunum.  Gestagangur í fjárhúsunum í gær, laugardag.  Kristrún kom með okkur í fjárhæusið og svo komu frænkur: Sjöfn, Kristín Helga, Kristín Rut og Unnur.  Allir að skoða lömbin þrjú sem komin voru þá.  Allt saman hrútar.  Og í dag bættust svo þrjú við, líka allt hrútar.  Þetta er nú valla einleikið.  Guðrúnu Sigríði finnst algert æði að fara í fjárhúsin með pabba sínum.  Sveitastelpan sú arna.  Og auðvitað er litla farin að fá að fara með líka.  Ekki seinna vænna.  Því allir vita jú að snemma beygist krókurinn. 

 

     

 

Á ekki að vera komið sumar?

Þegar ég keyrði í Egilstaði í morgun var snjókoma.  SNJÓKOMA!!! Það eru síðustu dagarnir í apríl.  Kommon!!!   Það er nú samt ekki það mikil snjókoma að það festi eitthvað snjó. Hann tekur allann upp aftur.  En það er samt snjókoma og það er full mikið fyrir mig.  Líka núna þegar sauðburður er byrjaður.  Þá er nú ekki sniðugt að hafa snjó.  Það er nefnilega komið eitt lamb í Blöndugerði.   Skemmtilegur tími í sveitinni. 

Það er komið sumar!!!

Gleðilegt sumar allir saman!!!!!!

                                                  

Ég hoppaði hæð mína í morgun

Eða öllu heldur í hádeginu.  Þegar ég átti leið í hraðbankann í ,,mollinu" hérna á Egilstöðum.  Og sá, að þar sem alltaf hefur verið til húsa sakyndibitastaður sem ber nafnið ,,Hamborgarabúlla Tómasar", þar á að fara að opna ,,Subway" stað.  Jibbý!!! 

Ég er skyndibitafíkill, það er einn af mínum helstu veikleikum, og þess vegna finnst mér þessir staðir svo mikil snilld.  Þetta er með hollustu skyndibitunum sem völ er á. 

Ég var glöð, mjög glöð.

 

En lífið snýst samt ekki um skyndibita, ap öllu leyti.  Hún elsku Soffía mín Kristín litla er 7 mánaða í dag.  Samt fæddist hún bara í gær, finnst manni.  Hún dafnar bara nokkuð vel, held ég.  Er dugleg að borða og hreyfir sig orðið dálítið.  Hún er flott stelpa og ég er að springa úr monnti.

Já maður er sko ríkur að eiga börnin sín.  Þess vegna finnst mér svo sorglegt þegar ég heyri um fólk sem má ekki vera að því að hugsa um börnin sín. 

Ég er búin að fá leikskólapláss fyrir báða englanna mína næsta vetur, í næsta húsi.  Hversu hentugt er það?  Að leikskólinn skuli vera í næsta húsi.  Og ef að ég fæ vinnuna sem ég sókti um um daginn, þá verð ég líka að vinna í þessu sama húsi.  Hvað gæti verið betra?  En ég er ekki búin að fá vinnuna, svo maður skal ekki fara að hrósa happi alveg strax.  En maður vonar. . . .