Það er margt í mörgu.

Já hvað vitum við hvað þessar elskur eru að hugsa?

GÓÐAR FRÉTTIR, GÓÐAR FRÉTTIR!!!

Ég fékk vinnuna sem ég sókti um

í vor.

Svo næsta vetur kém ég til með að

kenna íslensku, samfélagsfræði 

og heimilisfræði í

Brúarásskóla í Jökulsárhlíð.

Mjög spennt!!!!! 

Nú liggur maður bara í símanum

við fólkið sitt.  Ég lá í símanum í gær og talaði við bæði mömmu og Sigga bróður.  Það eru allir í lagi og allt í lagi.  Þau sluppu mjög vel við skemmdir, sjónvörpin sluppu og tölvan.  Og stóra Borgundarhólmsklukkan er boltuð í vegginn svo hún fór ekki.  Svo að þau sluppu mjög vel.  Ég er mjög fegin, því þó að ég sé fegin að búa ekki þarna núna, þá finnst mér samt erfitt að vera ekki hjá fólkinu mínu. 

Ég upplifði sjálf stóra skjálftan árið 2000.  Ég man nákvæmlega hvar ég var og hvað ég var að géra.  Þá var maður mjög rólegur þó maður væri bara unglingur.  Það er auðveldara að vera á staðnum. 

Ef við hefðum enþá búið á Selfossi í gær, þá hefðum við hjónaleysin sennilega verið í vinnu, frumburðurinn í leiksskóla og sú stutta hjá dagmömmu.  Ég held að það hefði verið erfitt.  Að fjölskyldan sé öll á sitthvorum staðnum, en ekki saman.  Því að maður vill náttúrulega alltaf vita af börnunum sínum óhultum og öruggum.

Stöðugir eftirskjálftar

Það er miklu verra að vera ekki á staðnum

Ég upplifði jarðskjálftanna árið 2000.  Ég man nákvæmlega hvar ég var stödd og hvað ég var að géra og hvað ég sá. 

Núna er mér miklu órórra að vera ekki á staðnum og hugsa bara til fólksins míns.  Samkvæmt fréttum eru upptökin undir Íngólfsfjalli. Og þó svo að fólkið eigi ekki að nota símann þá ég ég hætt að blogga.  Ég þarf að hringja í mömmu.

BÆÓ

Afar öflugur jarðskjálfti

Egilstaðir sundurgrafnir

Já maður hefur sko ekki farið varhluta af þessum framkvæmdum á Egilstöðum.  Það er bókstaflega allt sundurgrafið og maður verður að taka á sig töluverða króka til að komast á áfangastað. Þessar gatnaframkvaemdir eru einhvernvegin allar að ské í einu, og ég hef ekkért á móti því.  Ég styð framþróun á meðan hún gengur út í öfgar.  Hvað varðar þetta blessaða Strik sem þeir eru að koma méð þá finnst mér það óþarfi.  Miðbær Egilstaða er fínn eins og hann er.  Með Kaupfélaginu, Söluskálanum og öllu.  Mér líkar hann allavegana vel.  En kannski er ég bara afturhaldsseggur eftir allt saman.

Það er sumar, sumar, sumar og sól!

Nú er pottþétt komið sumar.  Ísbíllinn kom áðan.  Ég keypti nú ekki neitt, því aldrei þessu vant þá átti ég ekkért chass hérna heima.  En ég kaupi bara næst.

Það væri nú samt gott að fá einhverja kælingu hérna í hitanum fyrir austan.  Það er GGGGEEEEGGGGJJJAAAÐÐÐÐ veður.  Vá hvað þetta er gaman. 

Annars hef ég s.s ekkért að segja, nema að það er frábært að vera farin að blogga aftur.  Því satt best að segja saknaði ég bloggvinana.  Ótrúlegt en satt.  Fólk sem maður þekkir ekki neitt.  Já svona er nú heimurinn orðin.

 

Do you speak english?

Japanir borða lítið af fitu og fá síður hjartaáföll en Bretar eða Bandaríkjamenn.

Hinsvegar borða Frakkar mikla fitu en fá mun síður hjartaáföll en Bretar eða Bandaríkjamenn.

 

Japanir drekka lítið rauðvín og fá síður hjartaáföll en Bretar eða Bandaríkjamenn.

Ítalir drekka rauðvín í miklu magni og fá síður hjartaáföll en Bretar og Bandaríkjamenn.

 

Niðurstaða:

Borðaðu og drekktu það sem þig lystir.

Það sem drepur þig er að tala ensku!

Breskir bílstjórar eru líka farnir að mótmæla háu bensínverði.

Á bresku sjónvarpsstöðinni ITV (sem ég sé í mínum imba með hjálp litlu skálarinnar á þakinu), þar er verið að fjalla um mótmæli breskra flutningabílstjóra í London og Cardiff.  Að sögn bresku sjónvarpsstöðvarinnar eru þar í landi hæstu álögur á bensíni í Evrópu.  Það getur vel verið, ekki ætla ég að fara að rægja bresku sjónvarepsstöðina. 

Einhverstaðar heyrði ég líka að franskir bílstjórar væru farnir að mótmæla, en þykir mér það þó heldur seint miðað við þá blóðheitu þjóð, því Frakkar eru þekktir fyrir kröftug mótmæli, og þeir láta sko ekki allt yfir sig ganga.

En hvað er eiginlega orðið af Sturlu og hinum íslensku bílstjórunum.  Eru þeir horfnir í fjöldan?  Eru þeir hættir?  Gáfust þeir upp?  Ákváðu þeir að vera eins og allir aðrir íslendingar og láta bara alltaf ganga yfir sig endalaust?

Við látum nefnilega endalaust ganga yfir okkur. 

En svo við krifjum nú aðeins þetta brjálæði sem bensínverðið er orðið.  Sá sem ber eina mesta ábyrgð á því er einn maður út í henni Ameríku.  Gamall glaumgosi sem býr í hvítu húsi og heitir Georg.  Georg W. Bush.  Einhver sagði það um daginn að ef að Busharinn hefði sleppt því að ráðast inn í Írak, þá væri heimsmarkaðsverð á olíutunnunni enþá 40 dollarar.  Nú er ég ekkért inn í þessu markaðsbraski en mér skyllst að það sé minna en það er í dag.  Þið leiðréttið mig bara ef mér skjátlast.  En ég veit bara ekki hvað verðið á tunnunni er í dag.

En nóg komið af skrifum í dag.

Bloggarinn er vonandi komin aftur eftir miklar annir í sveitinni.

Kveðja á ykkur öll

Ég hef svo mikið að gera!!!!

Ég hef bara ekki tíma til að blogga.  Þannig að það verður sennilega eitthvað lítið um það á næstunni.

KVEÐJUR

Verra verður það varla

Ef það er eitthvað sem ég gét huggað mig við, þá er það það að morgundagurinn gétur ekki annað en verið betri en dagurinn í dag.  Og ég gét engum kennt um nema sjálfri mér.  Því hver er jú sinnar gæfu sniður.  En það er bara um að gera að reyna að líta á björtu hliðarnar.  Hvernig ætti maður annars að halda sönsum?  En ég gét líka verið þakklát fyrir svo margt í lífinu.  Fjölskylduna og það líf sem ég hef sjálf valið mér.  Það er bara þannig að í lífinu skiptast á skyn og skúrir.  Það koma hægðir og lægðir og allt svoleiðis.  Það eina sem maður gétur gert er að rífa sig upp á rassgatinu halda áfram.

Rigningin heimsókti okkur í dag.  Eftir 20 stiga hita í gær var kærkomið að hreinsa aðeins loftið. Sauðburður heldur áfram og gengur vel.  Það ber og ber og allt er samkvæmt áætlun, þó dó eitt lamb í dag.  En svoleiðis gerist.  Þannig er náttúran bara. 

KVEÐJA