Kvittið fyrir innlitið!

Það drepur engan að skrifa í gestabókina!!!

Stillt og góð.

Hef áhveðið að hegða mér vel í dag. Þó ég standi við orð gærdagsins.

Eldra afkvæmið er enþá lasin.  Hún er nú samt öll að braggast og kemst vonandi á leikskólann eftir helgi.  Mamman er alveg uppgéfin þessa dagana þegar litli orkuboltin er svona heima.

Hann Kalli okkar er loksins komin til okkar, eftir að hafa verið einbúi í íbúðinni á Egilstöðum í um 10 daga.  kattargreyjið var dálítið ringlaður svona fyrst, en er allur að koma til.

Annars allt gott að frétta af Héraði.

Bara alveg óvart!

Einmitt, gaurinn tók bara alveg óvart of stórann skammt.  Og skyldi ekki einu sinni eftir sig bréf.  KOMMON!!

Ledger virðist hafa látist af slysförum

Dagurinn í dag

Dagurinn í dag er um marg merkilegur dagur.  Í dag eru 35 ár liðin síðan eldgos hófst í Heimaey. Það þýðir að það eru 35 ár síðan mest allt móðurfólkið mitt flutti alfarið upp á land.  Einhverjir fóru þó aftur og þessvegna á ég svo mikið af ættingjum þar.  Í teilefni dagsins verður mikið húllumhæ í Eyjum m.a. blysför og hátíðardagsskrá í Höllinni.

http://www.mbl.is/mm/frettir/innlent/2008/01/23/35_ar_fra_gosinu_i_heimaey/

Hún litla Soffía Kristín okkar er 4. mánaða í dag.  Hún vex og dafnar voða vel

 

 

 

 

 

 

Guðrún Sigríður tók upp á því að fá kvef svo mamma hennar kyrrsetti hana heim aí dag.  En mér sýnist hún nú vera það hress að hún komist alveg í leikskólann á morgun.  Auk þess þarf ég að útrétta svo mikið á morgun að ég læt hana bara fara.

 

 

 

 

 

Bæði étinn og skotinn, toppiði það.

Hann hefur eitthvað að segja barnabörnunum þessi.

Bjargaði vinnufélaga úr krókódílskjafti og skaut hann óvart

Afhverju ekki?

Afhverju ekki bara að grafa göng til Vestmannaeyja?

Herjólfur siglir ekki í dag

Frétt .... eða ekki?

Er það bara nokkuð orðið fréttnæmt þegar springur meirihluti í henni Reykjavík? Það skéður á svona 100 daga fresti.  Svo maður hlýtur að spyrja sig, hver verður næsti borgarstjóri?  Hver er næstur í röðinni? Það er jú ljótt að skilja einhvern útundan.  Það þurfa allir að fá að spreyta sig.  Eða hvað? Ég er allaveganna mjög fegin að vera ekki borgarbúi um þessar mundir.  Að vita ekki hver verður kallinn í brúnni á morgun, það gétur varla verið þægilegt. 

En maður hlýtur að spyrja sig líka: Hvað kémur okkur, landsbyggðarpakkinu þetta við?  Ég sem bý eins langt frá Reykjarvík og mögulegt er.  Því yrði varla slegið upp á forsíðu þó að meirihlutinn á Fljótsdalshéraði myndi falla.  Það yrði sennilega ekki fysta frétt í fjölmiðlum.  Eða Akureyri, eða Húsavík.  Alltaf skal það vera Reykjavík, Reykjavík, Reykjavík.  En bara því miður þá býr líka fólk út á landi.

Það er jú bara staðreynd.

SÆTT

Maður fær bara nostalgíukast þegar maður les þetta.  Það er svo yndislegt að eignast barn.

Horfði á fæðinguna í spegli

Það er af sem áður var

Sú var tíð að maður fór ekki í spjarirnar sínar nema einu sinni og setti þær svo beint í þvott. Maður fór í þær einu sinni. Þetta var þegar maður var ungur og barnlaus og útlitið skipti mann mestu máli í lífinu.  En svo eignaðist maður fjölskyldu, mann og börn, og fór svolítið að gleyma sjálfum sér.  Það gerist þegar að maður verður mamma.  Svo núna áðan þá stóð ég mig að því að stinga þeim aftur inn í fataskáp, buxunum sem ég var í á fundinum á föstudagskvöldið. Maður leggur áherslu á að þvo af börnunum.

Hvert er þessi veröld okkar á leiðinni?

Hvert stefnir heimurinn?  Hryðjuverk áformuð í Barselona, og á svo mörgum stöðum.  Eftir 11. september hefur heimurinn verið á hraðri leið til andskotans.   Er þess virði að fæða börn inn í þessa veröld okkar.  Það er orðið svo flókið að ala upp börn í dag.  Ég hef s.s. ekki samanburðin en ég held að það sé svo miklu flóknara að ala upp börn í dag, en þegar ég var að alast upp.

http://www.mbl.is/mm/frettir/erlent/2008/01/19/hrydjuverk_aformud_i_barcelona/

Og talandi um uppeldi, þá er ég strax farin að fela öðrum uppeldið á börnunum mínum.  Hún Soffía Kristín, tæplega 4. mánaða dóttir mín, fékk sína fyrstu pössun í gærkvöld.  Við hjónaleysin erum í þorrablótsnefnd og fórum á fund.  Það dugði sko ekki minna en tvær barnapíur, ein á hvort barn, þær komu keyrandi frá Egilstöðum hingað í Brúarás í frekar vondu veðr bara til að passa fyrir mig.  Takk Sjöfn og Kristín.   Litlan sofnaði nú bara fljótlega en hjá eldri stelæpuni 3 ára var sko svaka partý.